Dla Najważniejszej – torba worek / For the Significant One – a bucket bag

Zamówiona dla Najważniejszej – torba w formie ściąganego worka. Na letnie dni – jasna, w środku świetlista. Faktura skóry wierzchu ujawnia piękne jarzma.

Torba w formie ściąganego worka. Z kontrastową, zaskakującą podszewką z owczej skóry w lustrzane paski.

W paskach ukryte dwie kieszenie – jedna na zamek i druga otwarta, z pudrową podszewką – na komórkę.

Torbę można nosić na różne sposoby dzięki kombinacji uchwytu i łańcuszka, które można dowolnie spinać ze sobą. Łańcuszek jest podwójny, przepleciony skórzanym rzemykiem w dwóch kierunkach.

 Troczki szyte ręcznie na całej długości i wypełnione linką z włókna szklanego dobrze się układają i dużo wytrzymują. Zawiązane podwójnie zabezpieczają torbę przed niepowołanym dostępem 🙂

Rączka swobodnie opada i nie przeszkadza w życiu ;-).

Rączka – wypełniona w środku dwoma warstwami skóry i obszyta czarną skórą cielęcą. Jest sprężysta i dobrze leży w ręce.

Całość szyta wyłącznie ręcznie – ściegiem rymarskim i pojedynczym (stebnowanie krawędzi), bez użycia maszyny, woskowaną nicią lnianą i dwoma igłami.

Jaszczurczy bukłaczek raz jeszcze/ Lizard water bottle bag

Z ogromną przyjemnością wykonałam ponownie, tym razem z inicjałami, ten model.

Zielona pastylka.

Z jaszczurczymi języczkami u zamka.

Z kilometrami paseczka do noszenia na ukos.

Droga od płaszczyzny do bryły to 4 szwy.

Inicjały w kolorze rubinowego jadu 😉

Warstwy bibuły zabezpieczają w podróży.

Wszystko uszyte ręcznie – dwoma igłami, szwem rymarskim, na indywidualne zamówienie. Bez użycia maszyny do szycia.

Smoke and mirrors – weekender

Tym razem dymna i lustrzana wersja weekendera, który pojawił się we wpisie o torbie kolonialnej. Inny dobór skór i kolorów dał efekt, jakby to był zupełnie inny model.

Skóra jest metaliczna, w świetle słonecznym wręcz lustrzana, w nieoczywistym wariancie koloru taupe. Nacinana w romby, nie imituje żadnego zwierzęcia. No, może syrenę :-). W połączeniu z czarną skórą pasów daje całość miejską i oszczędną w detalu.

Kieszenie ograniczone skórzanymi listwami, zapinane są na zamki Riri. Ponieważ nie podobają mi się seryjne „ciągadełka” do zamków, robię zawsze takie, które pasują do torby. W tym przypadku ze skóry, z której zrobione są pasy. Zaplotłam je w węzeł nazywany Turk’s head, który co ciekawe, wykorzystuje się przy robieniu kapturków dla łownych sokołów.

Torba ma uchwyty, ale można też nosić ją na ukos – na dopinanym pasie, którzy przejmuje obciążenie z pasa nośnego przebiegającego pod dnem torby.

Wewnątrz torba w całości wykończona jest skórą – czarną, groszkowaną, przetartą lekko srebrną farbą. To przetarcie wygląda jak naturalny połysk skóry.

Całość, jak wszystkie moje torby, uszyta została na indywidualne zamówienie wyłącznie ręcznie, ściegiem rymarskim przy pomocy dwóch igieł, szydła i woskowanej lnianej nici. W tym modelu szwów jest wyjątkowo dużo.

Oglądający moje torby często nie wierzą, że to szew robiony ręcznie. Jest tylko jeden sposób, żeby sprawdzić – rozpruć kawałek ;-). Jeżeli nitka przechodzi z jednej strony na drugą to znaczy, że rzecz szyta jest ręcznie. Nie da się nitki przeciągnąć przez skórę/tkaninę na drugą stronę przy pomocy maszyny :-).

Winter white – latem

Czas może nie zimowy, ale nie zawsze opisuję torby w czasie rzeczywistym.

Torba jest konstrukcyjnie bardzo złożona. Opracowana została w całości przeze mnie.

Dla tej torby wybrana została licowa skóra bydlęca w kolorze złamanej bieli, kozia skóra perforowana w kolorze ciemnobrązowym oraz futro kozie. To ostatnie wykorzystano na klapkę pod którą znajduje się „torba właściwa” ;-))) – z kieszenią pod kolejną klapką, komorą i kieszenią na zamek. Poniżej zdjęcia w różnym świetle oddającym walorowany kolor futra.

Środek wykończony kozią perforowaną skórą – cienką ale mocną, kontrastową w stosunku do wierzchu.

Cała torba jest (jak wszystkie moje torby) szyta ręcznie – tak, szew na krawędzi klapki na zdjęciu poniżej to jest szew ręczny, wykonany przy użyciu nici i dwóch igieł. Więcej informacji tu. Na zdjęciu widać też, że klapka kieszeni zapinana jest na skórzaną zawleczkę/rygielek. Zapięcie ma dwie funkcje – można zamknąć płytko (jak zawleczkę) albo głębiej  – wtedy zawleczka zaczepia się o pasek i otwarcie wymaga pewnej manipulacji.

Torba wyposażona jest w okucia rymarskie oraz pukle zabezpieczające dno. Pasek na tyle długi, żeby można nosić torbę na ukos (cross body). Krawędzie wykończono elastyczną farbą do krawędzi w kolorze szarego fioletu. Dobieranie koloru identycznego z kolorem skóry wierzchniej wydało mi się nudne 🙂

Pomyślę także o wariancie jesiennym – bez futra.