Ćwiczenie z Chanel / Exercise in Chanel

To było ćwiczenie z tego, czy potrafię ;-). Ella Fitzgerald też śpiewała covery.

Ćwiczenie w przeliczaniu siatki i pikowaniu:

Ćwiczenie w łączeniu pikowanych części tak, żeby się zgadzało. To znaczy, żeby romb zaczynający się na klapce znalazł swoją kontynuację w dolnym froncie.

Zgadzało przede wszystkim na froncie:

Ale także na spodzie. Z ograniczeniem geometrii, bo to nie kwadraty tylko romby jednak, więc dalej od środka sprawa się rozmija. Ale rozmija się symetrycznie:

Ćwiczenie w mikroskali, bo torebka jest maleńka. Widać to dopiero na tych zdjęciach – ze spiralką do rzęs:

Szycie torebki bardzo małej jest dużo trudniejsze niż szycie torebki „normalnych” rozmiarów. A wydawałoby się, że pracy mniej.

Torebka ma też 2 wewnętrzne kieszenie.

 

Wyposażona w łańcuszek przeplatany skórką cielęcą może być noszona w pasie jako belt bag i na ramieniu albo na ukos. Noszenie torebki w pasie jako belt bag wymagało rozdzielenia karabinków.

Torebka powstała ze skóry cielęcej i owczej (podszewka). Szyta w całości, łącznie z pikowaniem wyłącznie szwem ręcznym.

Dopisek:

Ze względu na dużą liczbę zapytań, chciałam podkreślić, że nie wykonuję tego modelu na zamówienie. Nie wykonuję również kopii istniejących modeli torebek innych marek. Są w moim dorobku torby, których modele kanoniczne tak się już upowszechniły, że znajdują się w ofercie wielu marek (np. Bolide), ale to jednak coś innego, niż wykonanie zlecenia na torbę „identyczną jak”.  Pozdrowienia 🙂

Szafirowa koncentracja

Torba w mocnym kolorze to osobisty przedmiot magiczny. Czasem mamy silną potrzebę obcowania z jakąś barwą. Niekoniecznie odzieżowo – czasem przez obiekty. Z tego powodu powstała szafirowa torba dla Ani.

Szafir jest kolorem posiadającym wewnętrzne światło, tak jak niektóre rodzaje błękitu (niezapominajki najlepiej wyglądają w cienistych ogrodach).

Ta torba została pomyślana tak, by szafir był totalny – wszystkie zamki ukryto, nie ma zewnętrznych szwów, okucia są minimalne. Nic nie rozprasza. Czasami błyśnie kropla różu.

Torbę nosić można na ramieniu lub (po przypięciu paska łączącego uchwyty)  – na ukos.

Środek wykończony został skórą różową.

Całość uszyta została w ręku, szwem rymarskim, woskowaną nicią lnianą. Torba powstała na indywidualne zamówienie.

Torba nosi się :-)))

Tablet – etui

Żeby nie było, że szewc bez butów chodzi etc, to sobie też zrobiłam etui na tablet.

Ze skóry wyprawianej roślinnie, formowane na mokro. Będzie się patynować z biegiem czasu. Najprostsze jak się da – jak to dla siebie. Mi wystarczy 😉 Zawiodły mnie trochę czarne klipsy – na mokrej skórze zostawiają czarne ślady. Nauka na przyszłość. Dobrze, że na sobie.

Miłe w dotyku, teraz jasne, stopniowo ściemnieje od słońca.